के वर्ग के लिङ्ग एउटै सृष्टिका फूल
थरीथरी जात यी सिङ्गो राष्ट्रका तुल
रोइरह्यो देश मान्छे मान्छेको कलह
जल्दोबल्दो छ परिवेश समाज र कुल
काट्दा के पायौ र उस्तै देख्छु रगत
कुन्नि कसले बगायो त्यो अछुतको मूल
पलाए कति धन र निर्धनको तरुल
यो हो मनुष्य नहुनुको अति प्रिय भुल
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment